آه ای خدای من، سه گانه ای که می ستایم! یاری ام ده که به تمامی خود را برای بنا کردنم در تو فراموش کنم؛ ساکن و آرام، گویی که روانم همواره در بی کران باشد. که هیچ نه بتواند آرامش مرا برهم زند و نه از تو بیرون کشدم، بلکه هر آن در ژرفنای راز خود دورتر بری مرا؛ آه ای از برایم ماندگار!